Ben jij systeemtherapeut in opleiding? Hecht je veel waarde aan creativiteit, kwaliteit en theoretische onderbouwing? Dan ben ik de supervisor die jou kan begeleiden tot deskundig systeemtherapeut met een eigen, unieke stijl.
Je leert jezelf verfijnd en afgestemd als instrument in te zetten. De focus ligt op de dynamiek van de cliënten in het systeem, interne dynamiek van de supervisanten en de onderlinge supervisierelatie. Ik besteed graag aandacht aan de wijze waarop je gebruikmaakt van theoretische vakkennis tijdens je systeemtherapeutische arbeid. Zo lever ik een bijdrage aan het proces waarin jij jezelf ontwikkelt tot systeemtherapeut met een unieke, persoonlijke stijl.
Over mij
Ik ben eclectisch opgeleid als systeemtherapeut binnen het Lorentzhuis in Haarlem. Door mijn werkervaringen met verschillende doelgroepen, onder andere met terbeschikkinggestelden en mijn werkzaamheden binnen een kliniek voor transculturele psychiatrie, heb ik mezelf ontwikkeld als iemand met veel kennis over cultuurinvloeden en psychiatrie. Ik ben gewend om rekening te houden met de context waarbinnen ik werk en ik streef niet één theoretische methode na.
Mijn visie
Voor een leerrelatie is het gevoel van veiligheid voor alle partijen van wezenlijk belang. Ik bied jou een veilige omgeving waarin je je vrij voelt om je gevoelens, gedachten, ideeën en hypotheses over het systeem ter sprake te brengen. Ik neem de tijd om het leerklimaat zo goed mogelijk te maken zodat dit optimaal aansluit bij jouw behoeftes en ik je kwaliteiten volg.
Voor mij bestaat een veilig leerklimaat ook uit gestructureerd kader. Dat geeft duidelijkheid aan jou en aan mij. Zo vindt voorafgaand aan het supervisiegesprek een kennismakingsgesprek plaats. Daarin maken we zakelijke afspraken welke we vastleggen in een supervisiecontract.
In jouw proces tot deskundig systeemtherapeut verwacht ik dat je beeldend materiaal meebrengt en je supervisievraag vooraf duidelijk formuleert. Omschrijf je leerdoelen concreet zodat deze als een rode draad door het supervisietraject lopen en we deze met regelmaat kunnen evalueren. Hierbij maken we gebruik van een inbrengformulier en reflectieverslag.
Bij aanvang van het supervisieproces stellen we jouw eigen genogram op. Zo krijg je inzicht in hoe jouw verleden een rol kan spelen in je therapeutische arbeid. Ook onderzoek ik je leerstijl. Daarnaast werk ik vanuit het Seven-Eyed Model voor supervisie (Hawkins & Shohet). Daarbij kijken we naar de dynamiek die cliënten inbrengen, de al dan niet bewuste keuze van interventies die je inzet, het proces en de relatie tussen jou en de cliënt, jouw innerlijk dialoog en mijn innerlijke ervaring tijdens de supervisie en de bredere context waarbinnen het werk plaatsvindt. Ik vind het belangrijk dat je zicht krijgt op de invloed van deze zeven punten op elkaar. Zaken als overdracht en tegenoverdracht hebben mijn aandacht en ik blijf onderzoekend naar parallelle processen. Zo reik ik je handvaten die leiden tot inzicht en reflectie waardoor jij de ruimte krijgt om een eigen manier van werken te ontwikkelen.
Theoretisch referentiekader
Mijn voorkeur en verdieping ligt bij de structurele stroming van Minuchin. Hij benadrukt, wat ik onderschrijf, het belang van het handhaven van een bepaalde hiërarchie in het systeem, zoals het subsysteem van de ouders tegenover het systeem van de kinderen. Hij hanteert hierin het begrip van grenzen en constateert het bestaan van coalities. Hij legt ook de nadruk op de wijze van contactleggen door de therapeut met het gezin: joining. Hierbij sluit de therapeut aan bij de taal van het gezin.
In mijn attitude vind ik me terug in Madsen. Hij benadrukt het belang van samenwerkingsgericht werken van de hulpverlener met gezinnen en cliënten. Ook benadrukt hij dat het belangrijk is dat de hulpverlener zich krachtig positioneert. De positionering van de hulpverlener staat parallel aan de manier waarop gezinnen met stress de verbinding met hun hulpverleners aangaan. Positie en verbinding bouw je op met respect, connectie en nieuwsgierigheid. Door nieuwsgierig te zijn naar het verleden, de verhalen en de familiemythen, gecombineerd met het niet-weten van de therapeut, boeten de vaststaande verhalen van het systeem in en maakt de familie samen met de systeemtherapeut nieuwe verhalen.
Mijn rol naar de familie is de organisator, de samenbrenger. Ik ben de niet-wetende, maar ook degene die in dialoog gaat om nieuwe perspectieven aan te reiken. Binnen mijn werk gebruik ik veel technieken vanuit de oplossingsgerichte therapie. Daarbij kijk ik analytisch en vertrouw ik erop dat de dingen die men zegt een betekenis hebben; dat ze niet voor niks naar boven komen.
Ik werk vanuit een open en eerlijke houding. Reflecteren is een competentie die ik van jongs af aan sterk heb ontwikkeld. Het was een overlevingsmechanisme als een van de jongsten uit een gezin van twaalf kinderen. Mede daarom kan ik snel aansluiten en een bemiddelende rol vervullen. Ik hecht er veel waarde aan om binnen een multidisciplinair team met deskundigen te werken en te kunnen overleggen en ik houd ervan om creativiteit in te brengen tijdens mijn werk als therapeut. Ik gebruik graag beeldende materialen. Ik versta de kunst om buiten de gevestigde kaders te treden en nieuwe wegen te zoeken, uiteraard verantwoord en in samenwerking.